Στην πραγματικότητα δύο τυχαίοι άνθρωποι είναι γενετικά πολύ πιο όμοιοι μεταξύ τους, από ό,τι συμβαίνει μεταξύ δύο άλλων ζώων, π.χ. μεταξύ δύο γοριλών ή δύο χιμπατζήδων, οι οποίοι έχουν μεγαλύτερες διαφορές στα γονίδιά τους.
Σύμφωνα με μία νέα μελέτη, των παλαιοανθρωπολόγων Ζαν-Ζαν Χουμπλέν και Λιουκ Πρέμο του γερμανικού Ινστιτούτου Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Μαξ Πλανκ, η οποία δημοσιεύθηκε στα "Πρακτικά" της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, η γενετική ομοιότητα των ανθρώπων οφείλεται στην ανάπτυξη πολιτισμού, διαφορετικών κατά τόπους.
Έτσι, η δημιουργία διαφορετικών εργαλείων από τους προγόνους μας, διαφορετικών συνηθειών τροφής, ακόμα και διαφορετικών τρόπων διακόσμησης του σώματός τους, περιόρισαν τις επιλογές εύρεσης σεξουαλικού συντρόφου στα άτομα της ίδιας κουλτούρας, με συνέπεια να περιοριστεί η εξάπλωση των γενετικών μεταλλάξεων μεταξύ των κοινωνικών ομάδων του ανθρωπίνου πληθυσμού.
Αν όλες αυτές οι ομάδες των προγόνων μας είχαν επιβιώσει, σήμερα θα υπήρχε μεγαλύτερη γενετική ποικιλομορφία, αλλά, αυτό δεν συνέβη. Ελάχιστες αρχαίες ομάδες επιβίωσαν, με συνέπεια συνολικά σήμερα οι άνθρωποι να εμφανίζουν μικρότερη γενετική διαφοροποίηση από τους πιθήκους, παρ' όλο που πληθυσμιακά οι άνθρωποι υπερτερούν κατά πολύ.
Από τότε που οι επιστήμονες, στη δεκαετία του ΄70, ανακάλυψαν ότι οι άνθρωποι δεν διαθέτουν την αναμενόμενη γενετική ποικιλία σε σχέση με τον πληθυσμό τους στη Γη, δόθηκε κατά βάση η εξήγηση στο ότι οι πρόγονοί μας βρέθηκαν υπό μεγάλη πίεση, από ηφαιστειακές εκρήξεις, ασθένειες, κλιματικές αλλαγές κ.ά., αποψίλωσαν την ανθρωπότητα και κάποια στιγμή στα τελευταία 100.000 χρόνια οι ενήλικες που μπορούσαν να αναπαράγουν, δεν ήταν περισσότεροι από 10.000, εξ ου η σημερινή γενετική ομοιομορφία.
Όμως τελευταία η θεωρία αυτή δέχεται κριτική. Νεότερες γενετικές μελέτες αρχαίου DNA από Νεάντερταλ έδειξαν ότι τόσο αυτοί όσο και ο τελευταίος πρόγονος που είχαν κοινό με τους ανθρώπους, πριν περίπου 600.000 χρόνια, επίσης εμφάνιζε μικρή γενετική ποικιλομορφία, πράγμα που θα σήμαινε ότι -αν ίσχυε η εν λόγω θεωρία- θα έπρεπε στο παρελθόν να έχουν συμβεί ξανά και ξανά δραματικές αποψιλώσεις του πληθυσμού, ένα μάλλον απίθανο σενάριο.
Παράλληλα, εμφανίστηκαν μελέτες που διαπίστωσαν ότι οι γλωσσικές διαφορές στην Ευρώπη, στην πιο πρόσφατη εποχή, περιόρισαν τη ροή των γονιδίων μεταξύ των ανθρώπων, δείχνοντας έτσι ότι είναι μάλλον οι πολιτισμικοί φραγμοί που είναι υπεύθυνοι για την περιορισμένη γενετική ποικιλομορφία.
Αυτήν ακριβώς τη θεωρία έλεγξαν και επιβεβαίωσαν οι δύο παλαιοανθρωπολόγοι, που μελέτησαν με ποιο τρόπο οι επιλογές (λιγότερες ή περισσότερες) για εύρεση συντρόφου, οι οποίες καθορίζονται από την ένταξη των ατόμων σε διαφορετικές κοινωνικές και πολιτισμικές ομάδες, επηρεάζουν την ροή και την ποικιλία των γονιδίων που μεταβιβάζονται από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Έδειξαν ότι όντως η γενετική ποικιλομορφία μειώνεται κατακόρυφα, όταν οι άνθρωποι αυτοπεριορίζονται στα πλαίσια της δικής τους αποκλειστικά ομάδας. "Αν οι άνθρωποι στην άλλη όχθη του ποταμού μιλούσαν μία διαφορετική γλώσσα και είχαν διαφορετικά όπλα, οι πρόγονοί μας δύσκολα θα προσπαθούσαν να συνευρεθούν σεξουαλικά μαζί τους, αλλά, μάλλον θα φοβόντουσαν μήπως σκοτωθούν", δήλωσαν οι Χουμπλέν και Πρέμο.
Αντιθέτως, η γενετική ποικιλομορφία αυξάνει αισθητά, όταν οι άνθρωποι είναι λιγότερο επιλεκτικοί για τους συντρόφους τους, όπως π.χ. συμβαίνει στους πιθήκους, οι οποίοι δεν αυτοπεριορίζονται από τους φραγμούς που υψώνει ο ανθρώπινος πολιτισμός.
Πηγή rc-cafe
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου